Interessant aan de uitspraak ABRvS 24 juli 2024, ECLI:NL:RVS:2024:2983 is dat de Afdeling een blik vooruit werpt op de vraag of er onder de Omgevingswet en het Omgevingsbesluit expliciete eisen zouden worden gesteld aan een taxatiemethode bij nadeelcompensatiezaken (voorheen: planschade onder de Wro).
In de Wro en het Bro zijn geen expliciete eisen gesteld aan de te hanteren taxatiemethode bij het taxeren van onroerende zaken in planschadezaken. In de Omgevingswet en het Omgevingsbesluit zijn op dit punt evenmin eisen gesteld aan de taxatie van schadezaken op grond van die wetgeving. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen in de overzichtsuitspraak van 28 september 2016 onder 4.6, ECLI:NL:RVS:2016:2582, is in planschadezaken bij de bepaling van de waardevermindering maatgevend welke prijs een redelijk denkend en handelend koper voor de onroerende zaak zou hebben geboden onmiddellijk voor de inwerkingtreding van het nieuwe planologische regime en op het tijdstip direct daarna, uitgaande van hetgeen maximaal op grond van het oude en het nieuwe planologische regime kon worden gerealiseerd. Uit wat de Afdeling in deze overzichtsuitspraak onder 8.3 heeft overwogen, volgt dat een taxateur in zijn taxatierapport op inzichtelijke wijze moet aangeven welke taxatiemethode hij heeft gebruikt, welke overige feiten en omstandigheden hij aan de taxatie ten grondslag heeft gelegd en dat de taxatie niet onbegrijpelijk mag zijn.
