De rechter overweegt: Eiser heeft een opleiding gehad tot makelaar/taxateur en is als zodanig geruime tijd werkzaam geweest. Hij is nog steeds mede-eigenaar van een makelaars/taxateurs organisatie en heeft vanuit die hoedanigheid kennis van vastgoedbeleggingen. Eiser heeft ook voor zichzelf in vastgoed belegd en bezit al meerdere panden die hij gebruikt voor (kamer)verhuur. De door eiser aangevoerde omstandigheid dat hij deze panden waaronder ook het Pand niet bedrijfsmatig maar als particulier heeft aangekocht en verhuurt maakt dat niet anders. Het handelen als particulier betekent immers niet dat eiser dan minder deskundig is.
Tegen deze achtergrond ligt het in de rede en mag van eiser verwacht worden dat hij voor de aankoop zelf onderzoek doet naar de geldende (planologische) regelgeving en niet klakkeloos afgaat op “informatieve” en voor eiser wenselijke mededelingen van een ambtenaar van de Gemeente, waarbij bovendien onduidelijk is op welke specifieke regels die informatie is gebaseerd. Een dergelijk onderzoek naar gebruiksmogelijkheden en naar geldende planologische regelgeving behoort immers doorgaans tot de taak en de werkzaamheden van een makelaar en is zoals de Gemeente aanvoert eenvoudig online uit te voeren via de website “ruimtelijkeplannen.nl” waarop alle geldende planologische regelgeving kan worden geraadpleegd. Eiser heeft niet althans onvoldoende onderbouwd dat hij een eigen onderzoek heeft gedaan, waaruit dat onderzoek heeft bestaan en welke conclusies hij daaruit heeft getrokken en hoe die conclusies zich verhouden tot de mededelingen door de Gemeente.
(...)
Eiser had gelet hierop niet kunnen volstaan met het stellen van een gesloten vraag en in ieder geval moeten doorvragen hoe dat antwoord zich verhoudt tot de regels in het Paraplubestemmingsplan en welk overgangsrecht wordt bedoeld. In het overgangsrecht van het Paraplubestemmingsplan wordt namelijk niets bepaald over kamerwoningen. De noodzaak tot doorvragen met een open vraag geldt temeer omdat eiser in zijn eerdere mail al aangaf dat hij en een door hem geraadpleegd adviesbureau een eerder door [medewerker X] gegeven antwoord niet snappen.
Het voorgaande in samenhang met het grote financiële belang dat voor eiser met de aankoop was gemoeid leidt tot de conclusie dat eiser redelijkerwijs niet klakkeloos had mogen vertrouwen op het laatste antwoord van [medewerker X] dat alle in het pand aanwezige kamers zonder vergunning gebruikt mogen worden voor kamerverhuur. In ieder geval heeft eiser onvoldoende gesteld en onderbouwd om tot een ander oordeel te komen.
