Op 21 juni 2023 heeft de gemeenteraad van Amstelveen het bestemmingsplan “Haagbeuklaan 1 – 3” vastgesteld. Dit bestemmingsplan voorziet in de herontwikkeling van dit perceel, waarbij de dagkerk en de pastorie gesloopt worden om plaats te maken voor een appartementengebouw met 57 woningen. Op het perceel staat ook een gemeentelijk monument, namelijk de Heilige Geestkerk, deze wordt gerestaureerd en omgebouwd tot kinderdagverblijf.
Appellant heeft beroep ingesteld tegen het bestemmingsplan bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: ‘de Afdeling’), met als beroepsgronden onder andere de gevolgen voor het woon-en leefklimaat, groen, verkeer en parkeren. Alleen het betoog over de beroepsgrond parkeren slaagt. Deze samenvatting gaat hierom alleen op deze grond in.
Appellant betoogt dat het bestemmingsplan in onvoldoende parkeerplaatsen voorziet, omdat er ten onrechte met een parkeernorm van 1,0 per middeldure woning is gerekend. Volgens de appellant zou er gerekend moeten worden met 1,4. Hierom zouden er volgens hem 80 parkeerplaatsen moeten worden gerealiseerd en leidt het huidige plan tot onaanvaardbare parkeerhinder.
In artikel 9.3.1 van de planregels wordt bepaald dat een omgevingsvergunning voor bouwen alleen kan worden verleend als er conform de ‘Nota Parkeernormen Amstelveen 2016’ (hierna: ‘Nota 2016’) voldoende parkeergelegenheid is. Het artikel geeft aan dat voor 34 woningen in het middensegment een afwijkende parkeernorm geldt van 1,0 parkeerplaats per woning. Hiermee wordt er afgeweken van de parkeernorm van 1,4 die volgens de Nota 2016 geldt voor middeldure woningen.
Er zijn twee parkeeronderzoeken uitgevoerd in het kader van dit bestemmingsplan. In het eerste onderzoek, op basis van de Nota 2016, is berekend dat er 63 parkeerplaatsen nodig zijn, en dat het plan met 72 parkeerplaatsen hierin voorziet. In het tweede onderzoek is uitgegaan van de ‘Nota Parkeernormen Amstelveen 2021’ (hierna: ‘Nota 2021’), en is berekend dat het plan een parkeerbehoefte van 60 plaatsen heeft, en dat het plan met 61 parkeerplaatsen voorziet in deze behoefte. Daarnaast volgt uit het tweede parkeeronderzoek dat er een parkeerdruk is van 55 tot 70%, terwijl de raad een parkeerdruk tot 85% aanvaardbaar vindt. Gelet op deze parkeerdruk ziet de Afdeling geen aanleiding voor het oordeel dat de toepassing van een lagere parkeernorm voor 34 middeldure woningen zal leiden tot onaanvaardbare parkeerhinder. In zoverre slaagt het betoog van appellant niet.
Daarnaast betoogt appellant dat er in het plan niet geborgd is dat 34 van de 57 woningen in het middeldure segment daadwerkelijk worden gerealiseerd. De Afdeling stelt vast dat dit inderdaad niet is geborgd. Het plan sluit namelijk niet uit dat 57 woningen in het dure segment worden gerealiseerd, voor dit segment geldt, op basis van de Nota 2016, een parkeernorm van 1,4. Het bestemmingsplan kent, in tegenstelling tot het middeldure segment, geen afwijkende norm voor het dure segment. Bij de berekening van de parkeerbehoefte had hierom ook de parkeerbehoefte berekend moeten worden voor de situatie waarin 57 woningen in het dure segment worden gerealiseerd. Dit is niet gedaan, hierom is het niet uitgesloten dat het plan leidt tot een hogere parkeerdruk. Hierdoor staat het niet vast dat de voorziene ontwikkeling niet leidt tot onaanvaardbare parkeeroverlast in de omgeving van het plangebied.
Gelet op het bovenstaande concludeert de Afdeling dat het bestemmingsplan, in strijd met artikel 3:2 Awb, niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid. Daarnaast merkt de Afdeling op dat het niet duidelijk is waarom er in het tweede parkeeronderzoek is uitgegaan van de Nota 2021, terwijl de bestemmingsplanregels verwijzen naar de Nota 2016.
De Afdeling draagt de raad op om het gebrek te herstellen op grond van artikel 8:51d van de Awb (bestuurlijke lus).
