In de uitspraak van 8 april 2024 (ECLI:NL:RBZWB:2024:3319) oordeelt de Rechtbank Zuid-West-Brabant dat het gebruik van een binnen de bestemming ‘Natuur’ gelegen bosperceel als mountainbikeparcours in dit geval niet kan worden aangemerkt als een volgens het bestemmingsplan toegelaten vorm van extensief recreatief medegebruik.
Aanleiding voor dit oordeel was het besluit van het college van burgemeester en wethouders (“college”) om hiertegen niet handhavend op te treden. De rechtbank overweegt dat ter beantwoording van de vraag of sprake is van extensief recreatief medegebruik in de eerste plaats moet worden beoordeeld of daarbij nauwelijks druk wordt uitgeoefend op de omgeving (vgl. de Afdelingsuitspraak van 20 februari 2013, ECLI:NL:RVS:2013:BZ1681). In dit geval schrijven de planregels voor dat slechts sprake is van extensief recreatief medegebruik als daarbij de natuur- en landschapsbeleving voorop staat.
Dat is bij het gebruik van het betreffende bosperceel als mountainbikeparcours niet het geval: het perceel wordt als mountainbikeparcours volgens de rechtbank intensief gebruikt, hetgeen een specifiek ruimtebeslag op het perceel legt. De rechtbank constateert dat het 35 kilometer lange mountainbikeparcours, waarvan het bosperceel deel uitmaakt, ook wordt gebruikt door recreatieve sporters.
Ook worden toertochten op de route georganiseerd. Dit leidt volgens de rechtbank voor een intensief gebruik van het perceel, omdat op een beperkt deel van het perceel relatief veel mensen recreëren. Daarnaast vindt de rechtbank het niet aannemelijk dat het gebruik van het mountainbikeparcours voornamelijk is gericht op natuur- en landschapsbeleving, zodat de activiteit ook om die reden niet onder het begrip extensief recreatief medegebruik kan worden geschaard. De rechtbank concludeert dat het college het verzoek om handhaving gelet hierop ten onrechte heeft afgewezen.
