Deze uitspraak is het signaleren waard omdat hierin nogmaals uiteen wordt gezet dat een concreet bouwplan moet worden meegenomen in de belangenafweging bij de vaststelling van een bestemmingsplan.
In dit geval had de raad van de gemeente Teylingen een bestemmingsplan vastgesteld waarbij een bedrijfswoning wordt omgezet naar een burgerwoning. De grondeigenaren stellen dat de raad bij de vaststelling ten onrechte geen rekening heeft gehouden met hun bouwplan dat op basis van een met de gemeente gesloten anterieure overeenkomst is gemaakt. Doordat de woonkavel ten opzichte van het ontwerpbestemmingsplan is verkleind, is hun beoogde bouwplan niet meer mogelijk.
Op de zitting heeft de raad toegelicht dat het college intern overleg heeft gevoerd over het bouwplan en de bezwaren tegen de verkleining van de bestemmingsvlakken. Het college heeft toen besloten dat aanpassing van het vast te stellen bestemmingsplan, gezien het ruimtelijke beleid van de gemeente waaruit volgt dat woonkavels in zijn algemeenheid worden begrensd tot maximaal 1/000 m2, niet mogelijk was. Het bouwplan is daarbij door het college niet aan de raad voorgelegd. Nu de raad op de zitting verder heeft toegelicht dat het plan concreet genoeg was en tijdig door appellanten kenbaar is gemaakt, is naar het oordeel van de Afdeling bij de vaststelling van het bestemmingsplan ten onrechte geen rekening gehouden met het bouwplan en zijn hun belangen ten onrechte niet meegenomen in de belangenafweging. ABRvS 17 september 2025, ECLI:NL:RVS:2025:4424
