Hoewel de Omgevingswet ruimte biedt voor open normen in planregels (en dit misschien zelfs wel stimuleert) is die ruimte niet onbegrensd. Dit laat de Afdeling weer eens zien in haar uitspraak van 19 juni 2024. De uitspraak ziet niet op een omgevingsplan, maar op een bestemmingsplan met verbrede reikwijdte. Toch lijkt de lijn van de Afdeling ook toepasbaar onder de Omgevingswet.
In het voorliggende bestemmingsplan was bepaald dat (bij het afwijken van het bestemmingsplan) rechtstreeks getoetst moest worden aan een aantal specifiek genoemde beleidsdocumenten, maar ook aan niet specifiek genoemde beleidsdocumenten. In de planregels stond met betrekking tot de beleidsregels namelijk ‘zoals’ en ‘waaronder in ieder geval inbegrepen’. Dit vond de Afdeling in strijd met de rechtszekerheid. Een planregel moet voldoende concreet en objectief zijn.
Dat een planregel concreet en objectief moet zijn is ook van belang in de nog te maken omgevingsplannen. Wanneer een regel concreet en objectief genoeg is, wordt met elke uitspraak van de Afdeling weer iets duidelijker. Mijn indruk is dat je al een eind komt door met gezond verstand naar een regel te kijken en je af te vragen of een regel concreet en objectief is.
