Deze uitspraak gaat over een planschadezaak in de gemeente Amersfoort. Appellant is eigenaar van een woning. Hij stelt schade te lijden door een omgevingsvergunning, die de komst van een zogenaamd afscheidshuis planologisch mogelijk maakt. In hoger beroep bestrijdt appellant het taxatierapport van de onafhankelijke planschadeadviseur. Appellant stelt dat er ten onrechte maar één taxateur bij de beoordeling is betrokken. Verder bestrijdt hij de getaxeerde waardedaling en de gebruikte methode.
De Afdeling overweegt allereerst dat de waardedaling inderdaad is getaxeerd door één taxateur, maar dat dat niet betekent dat het college zijn besluit niet op deze taxatie heeft mogen baseren. Verder overweegt de Afdeling:
Wanneer het betoog ziet op een aspect van de inhoud van het taxatierapport dat gebaseerd is op specifieke deskundigheid van een taxateur, kan de juistheid van dat (aspect van het) taxatierapport in beginsel slechts met vrucht worden bestreden met een onderbouwd tegenrapport van een onafhankelijke taxateur, waaruit blijkt dat het taxatierapport onjuist is.
De aspecten die appellant bestrijdt zien op de inhoud van het taxatierapport. Omdat appellant zijn betoog niet heeft ondersteund door een tegenrapport van een onafhankelijk taxateur, kan het niet afdoen aan het advies van de planschadeadviseur. Het hoger beroep wordt ongegrond verklaard. AbRvS 15 januari 2025, ECLI:NL:RVS:2025:113 (Amersfoort)
