Wat is het Bbl?

Het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl) is een van de vier algemene maatregelen van bestuur (AMvB’s) onder de Omgevingswet. De regels uit het Bbl zijn voor het grootste gedeelte afkomstig uit de Woningwet en het Bouwbesluit 2012. Daarnaast bevat het regels die uit het Besluit energieprestatie gebouwen en het Besluit Omgevingsrecht komen en enkele voorschriften uit het Activiteitenbesluit milieubeheer.

In het Bbl staan de algemene rijksregels over veiligheid, gezondheid, duurzaamheid en bruikbaarheid van bouwwerken. Het Bbl bevat bijvoorbeeld regels over de staat en het gebruik van een bouwwerk, over brandveiligheid en het uitvoeren van bouw- en sloopwerkzaamheden.

Het Bbl bevat algemene regels. Dit betekent dat de regels gelden voor eenieder die een activiteit verricht of wil gaan verrichten in de fysieke leefomgeving. Het Bbl beschrijft welke inhoudelijke regels gelden en of er ruimte is voor maatwerk of gelijkwaardige maatregelen.

Van Bouwbesluit naar Bbl onder de Omgevingswet

In de Omgevingswet is ook het Besluit bouwwerken leefomgeving (Bbl) opgenomen, wat grotendeels gezien wordt als een vervanger van het Bouwbesluit. De voorschriften die zijn opgenomen in het Bouwbesluit 2012 zijn overgeheveld naar het Besluit bouwwerken leefomgeving.

De termen, begrippen en systematiek veranderen daarmee en ook inhoudelijk zijn er verschillen met de oude situatie. Het Bbl is de nieuwe leidraad voor de bouw, dus het is van essentieel belang om het Bbl goed te begrijpen en te weten waar nu alles staat. In dit artikel vindt u een update van welke wijzigingen er met het Bbl allemaal te verwachten zijn.

Wat stond er in het Bouwbesluit 2012?

Tot 2024 gold het Bouwbesluit 2012. Hierin was vastgelegd aan welke voorschriften een bouwwerk moet voldoen, door middel van algemene bepalingen en technische bouwvoorschriften uit het oogpunt van veiligheid, gezondheid, bruikbaarheid, energiezuinigheid en milieu. Daarnaast bevatte het Bouwbesluit 2012 voorschriften inzake installaties en het gebruik van bouwwerken, open erven en terreinen alsmede bouw- en sloopwerkzaamheden.

De voorschriften uit het Bouwbesluit 2012 moesten de minimaal noodzakelijke kwaliteit van bouwwerken waarborgen. Uitgangspunt van het Bouwbesluit 2012 was dat de opdrachtgever/ontwerper/bouwer van een bouwwerk en de eigenaar/gebruiker van een bestaand bouwwerk, open erf en terrein primair zelf verantwoordelijk is voor de kwaliteit, het gebruik en de instandhouding daarvan. Het doel van het Bouwbesluit 2012 was te zorgen dat de uitoefening van die verantwoordelijkheid niet leidt tot maatschappelijk ongewenste situaties op het terrein van veiligheid, gezondheid, bruikbaarheid, energiezuinigheid en milieu.

De voorschriften van het Bouwbesluit 2012 mochten de uitoefening van de eigen verantwoordelijkheid van burgers, bedrijven en instellingen niet verder beperken dan met het oog op het maatschappelijk belang strikt noodzakelijk is. Dit uitgangspunt kwam onder andere tot uitdrukking in het hanteren van een minimumniveau van de eisen alsmede in de vrije indeelbaarheid, het gelijkwaardigheidsbeginsel en het beginsel van verworven rechten (rechtens verkregen niveau).

Een opdrachtgever/ontwerper/bouwer van een bouwwerk en de eigenaar/gebruiker van een bestaand bouwwerk, open erf en terrein kon (vrijwillig) een hoger kwaliteitsniveau aanbrengen dan hetgeen minimaal vereist was ingevolge het Bouwbesluit 2012.