1.1Het hof heeft in deze zaak op 9 april 2019 arrest gewezen, waarbij het hof het vonnis van de rechtbank Noord-Nederland, locatie Leeuwarden, van 16 juli 2014 heeft vernietigd en [geïntimeerde] onder andere heeft veroordeeld in de kosten van het hoger beroep, tot aan die uitspraak aan de zijde van [appellante] vastgesteld op € 401,80 voor verschotten en op € 2.782,- voor salaris overeenkomstig het liquidatietarief.

1.2Bij brief van 20 mei 2019 heeft mr. Roosjes namens [appellante] het hof verzocht om het arrest van 9 april 2019 te herstellen. [appellante] heeft gesteld dat in het arrest een fout staat, die zich leent voor eenvoudig herstel. [appellante] heeft aangevoerd dat het gerechtshof abusievelijk twee punten aan salaris advocaat liquideert, waar dat twee en een halve punten hadden moeten zijn, zoals weergegeven onder 3.2 van het arrest.

1.3Bij brief van 23 mei 2019 is [geïntimeerde] in de gelegenheid gesteld op dit verzoek te reageren. Deze heeft daarvan geen gebruik gemaakt.

2.1Het hof vat het verzoek van [appellante] op als een verzoek tot verbetering van een kennelijke fout in de zin van artikel 31 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (hierna: Rv).

2.2Het hof is van oordeel dat mr. Roosjes namens [appellante] terecht heeft geconcludeerd dat sprake is van een kennelijke fout. Vaststaat dat in overweging 3 van het arrest wordt aangegeven dat het salaris advocaat wordt bepaald op € 3.477,50 (2 1/2 punten x tarief € 1.391,00). Dit aantal punten is in overeenstemming met de verrichte proceshandelingen vermeld in het eindarrest en daaraan voorafgegane tussenarresten, in de beslissing in overweging 4 wordt echter het salaris vastgesteld op € 2.782,00.