1.1Het UWV heeft met het besluit van 10 maart 2022 (primaire besluit) de mate van arbeidsongeschiktheid van eiser, met ingang van 11 november 2020, verhoogd van 61,74% naar 72,36%. Met het bestreden besluit van 18 april 2023 is het bezwaar van eiser gegrond verklaard. Het UWV stelt zich op het standpunt dat eiser met ingang van 11 november 2020 75,65% arbeidsongeschikt is. Het UWV heeft op het beroep gereageerd met een verweerschrift.

1.2.De rechtbank heeft het beroep op 9 november 2023 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: eiser, vergezeld door zijn echtgenote, de gemachtigde van eiser en de gemachtigde van het UWV.

3.1De voor de beoordeling van het beroep belangrijke wet- en regelgeving zijn te vinden in de bijlage bij deze uitspraak.

3.2Eiser is werkzaam geweest als vrachtwagenchauffeur en voor dat werk is hij op 13 februari 2008 uitgevallen vanwege lichamelijke klachten. Het UWV heeft aan eiser vanaf 10 februari 2010 een loongerelateerde WGA-uitkering toegekend op basis van 38% arbeidsongeschiktheid, vanaf 10 februari 2011 gevolgd door een WGA-vervolguitkering. Eiser ontving vanaf 1 juni 2011, op basis van zijn inkomsten, een WGA-loonaanvullingsuitkering. Met ingang van 5 december 2011 valt eiser met toegenomen klachten uit en vanaf die uitval werd hij als volledig arbeidsongeschikt beschouwd. Eiser hervat op 1 maart 2014 deels het werk als oproepkracht; het UWV stelt de mate van arbeidsongeschiktheid vanaf 5 mei 2014 vast op 61,74%. Op 26 november 2020 meldt eiser toegenomen klachten vanaf 11 november 2020. Naar aanleiding van deze melding heeft het UWV in het primaire besluit bepaald dat eiser vanaf 11 november 2020 72,36% arbeidsongeschikt is. Eiser heeft bezwaar gemaakt tegen het primaire besluit. Het UWV heeft in het bestreden besluit het bezwaar van eiser gegrond verklaard en zijn mate van arbeidsongeschiktheid vanaf 11 november 2020 verhoogd naar 75,65%.

4.1Eiser heeft na de melding toegenomen klachten twee telefonische contacten gehad met een sociaal medisch verpleegkundige, [verzekeringsarts 1] heeft informatie opgevraagd bij de behandelend sector en het dossier bestudeerd. De verzekeringsarts heeft op 24 februari 2022 gerapporteerd en stelt als diagnoses overig hersenletsel, knieklachten en overige gewrichtsklachten. Er zijn volgens de verzekeringsarts benutbare mogelijkheden, maar uit de opgevraagde informatie volgt dat eiser zich chronisch heeft overbelast door telkens boven zijn kunnen te functioneren. Hij kan door persoonlijkheidskenmerken onvoldoende balans vinden en ondergaat hiervoor een behandelingstraject. De verzekeringsarts handhaaft de al eerdern

In de rapportage van verzekeringsarts [verzekeringsarts 2] van 23 april 2014.

aangenomen beperkingen voor het dynamisch handelen, statische houdingen en fysieke omgevingseisen. De verzekeringsarts neemt verder een aanvullende beperking aan voor het persoonlijk functioneren, namelijk dat eiser niet wordt blootgesteld aan te veel prikkels. Omdat eiser vier uur per dag extra recuperatie nodig heeft, stelt de verzekeringsarts een urenbeperking van vier uur per dag en eiser is niet geschikt voor avond-, nacht- en ploegendiensten.

4.2Eiser heeft verwezen naar de gronden in bezwaar, namelijk dat het onderzoek onzorgvuldig is geweest, omdat de verzekeringsarts eiser niet persoonlijk heeft onderzocht en de rapportage pas vijftien maanden na de melding toegenomen klachten is opgemaakt. Eiser stelt dat het dagverhaal, waar de verzekeringsarts vanuit is gegaan, niet klopt. Eiser stelt in beroep dat de aanpassingen van de FML nog steeds niet voldoende zijn, dat uitgegaan moet worden van een grotere urenbeperking en dat hij niet kan autorijden. Verder verzoekt eiser het UWV een verslag van het in de rapportage aangehaalde overleg tussen de verzekeringsarts b&b en zijn collega.

4.3De rechtbank heeft geen opmerkingen over het medisch onderzoek zelf; zowel de verzekeringsarts als de verzekeringsarts b&b hebben het dossier bestudeerd (inclusief de door de verzekeringsarts opgevraagde informatie bij de behandelend sector opgevraagd) en eiser is na de hoorzitting door de verzekeringsarts b&b lichamelijk en psychisch onderzocht. Volgens de rechtbank heeft het onderzoek op een voldoende zorgvuldige wijze plaatsgevonden. Dat het UWV geen apart verslag heeft opgemaakt van het collegiaal overleg van de verzekeringsartsen in bezwaar rekent de rechtbank het UWV niet aan. Collegiaal overleg komt in veel zaken voor en de uitkomst hiervan – ter motivering van de overwegingen van de verzekeringsarts b&b – is in de rapportage van [verzekeringsarts b&b 1] opgenomen. Uit de rapporten van de verzekeringsartsen blijkt dat zij op de hoogte waren van de door eiser gestelde klachten, waaronder de lichamelijke en psychische beperkingen. Daarbij neemt de rechtbank in aanmerking dat in het dossier veel informatie van de behandelend sector en meerdere FML-en uit diverse perioden zijn opgenomen. Uit alle informatie volgt het consequente beeld dat eiser – circa anderhalf jaar na een motorongeval – is uitgevallen met lichamelijke klachten. Pas later is de hersenproblematiek – te herleiden tot het motorongeval – gediagnosticeerd. De fysieke beperkingen voor het dynamisch handelen, statische houdingen en fysieke omgevingseisen zijn sinds medio 2014 gelijk gebleven.

4.4De beroepsgrond, dat eiser meer beperkt is, slaagt. De in beroep opnieuw ingebrachte grond van eiser – dat voor de datum in geding moet worden uitgegaan van de periode vanaf 11 november 2020 in plaats van 11 november 2020n

Datum toegenomen klachten.

- wijst de rechtbank af. Volgens vaste rechtspraakn

Bijvoorbeeld CRvB 26 oktober 2020, ECLI:NL:CRVB:2020:2572.

is de datum van de toegenomen klachten bepalend voor de datum in geding. De rechtbank is niet gebleken dat de beoordeling van het UWV onvolledig is voor wat betreft de datum in geding. Voor de verdere beoordeling gaat de rechtbank dan ook uit van de belastbaarheid die is neergelegd in die FML, met dien verstande dat eiser ook beperkt is bij de beoordelingspunten 2.7.1 en 2.11.1. Voor beoordelingspunt 2.7.1 volgt dat al uit de rapportage van de verzekeringsarts b&b en voor beoordelingspunt 2.11 verwijst de rechtbank naar de vorige overweging.

5.1Een arbeidsdeskundige bezwaar en beroep (arbeidsdeskundige b&b) van het UWV heeft, rekening houdend met de vastgestelde FML, de volgende functies ten grondslag gelegd aan de berekening van de mate van arbeidsongeschiktheid: Huishoudelijk medewerker (Sbc-code 111333), Huishoudelijk medewerker gebouwen (Sbc-code 111334) en Bezorger pakketten (Sbc-code 282102).

5.2Eiser voert tegen de geduide functies aan dat hij niet in staat is om de functies van Huishoudelijk medewerker uit te voeren, omdat hij moet kunnen werken op basis van de individueel bepaalde zorgbehoefte van de bewoner en het hem thuis al niet lukt om verschillende huishoudelijke taken achter elkaar te verrichten. Eiser acht het verder onvoorstelbaar dat hij met zijn beperkingen geacht wordt om auto te rijden in druk en/of onvoorspelbaar verkeer.

5.3De rechtbank is van oordeel dat de functie Bezorger pakkettenn

Sbc-code 282102 Bezorger pakketten e.d. (auto).

niet aan de schatting ten grondslag gelegd kan worden. Volgens de functiebeschrijving van de geduide functie Bestelautochauffeur moet eiser per dienst, onder alle weersomstandigheden, twee diensten rijden. Uit de arbeidsmogelijkhedenlijst volgt dat de werkzaamheden zowel in de voor- als namiddag plaatsvinden; het rijden in de drukke spits maakt dus ook onderdeel uit van het werk en in de functieomschrijving is het aantal kilometers per dienst en de soort wegen niet nader uitgewerkt. Onder deze omstandigheden kan niet worden uitgesloten dat eiser door het werk overprikkeld raakt en uit het dossier volgt ook dat eiser in een andere chauffeur functie (gedurende de periode dat hij al een WIA-uitkering ontving) door cognitieve klachten is uitgevallen. Voor wat betreft de overige geduide functies leidt de rechtbank uit het dossier af dat het bij de functie van Huishoudelijk medewerker (gebouwen) een aantal vaste (periodiek) terugkerende schoonmaakwerkzaamheden betreft. De werkzaamheden zijn duidelijk en gestructureerd. Deze functies mochten dan ook aan de beoordeling ten grondslag worden gelegd. Eiser heeft geen beroepsgronden aangevoerd tegen de als reservefunctie geduide functie Medewerker tuinbouw (planten, bloemen en vruchten)n

SBC-code 111010.

. Gelet op de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) van 19 juli 2023n

CRvB 19 juli 2023, ECLI:NL:CRVB:2023:1413.

toetst de rechtbank de arbeidskundige geschiktheid van deze functie dan ook niet.

5.4Door het vervallen van de functie Bezorger pakketten e.d. (auto) schuift de functie Medewerker tuinbouw (planten, bloemen en vruchten) één plaats naar boven en is dat de derde geduide functie. Daarmee is voldaan aan de in artikel 9, sub a, van het Schattingsbesluit opgenomen voorwaarde dat de mate van arbeidsongeschiktheid wordt berekend aan de hand van tenminste drie verschillende in Nederland uitgeoefende functies, welke functies ieder tenminste drie arbeidsplaatsen vertegenwoordigen. De aan de beoordeling in het bestreden besluit aangenomen mediane loonwaarden

€ 11,53 bruto per uur.

wijzigt niet. Net zoals bij de beoordeling in het bestreden besluit geldt nog steeds dat de omvang van de eisers maatman hoger is dan de maximale urenomvang van de te duiden functies. Dit betekent dat een zogenaamde reductiefactor moet worden berekend. Bij de berekening van de reductiefactor gaat de rechtbank uit van de factor 0,4875n

19,5 uur per week / 40 uur per week, overeenkomstig artikel 2, eerste lid, in samenhang met artikel 2, tweede lid, sub b, van de Beleidsregel uurloonschatting 2008.

. Op basis van de in beroep aangepaste reductiefactor bedraagt de resterende verdiencapaciteit € 5,62 bruto per uurn

€ 11,53 * 0,4875 = € 5,62 bruto per uur.

. De mate van arbeidsongeschiktheid per 11 november 2020 is dan 76%n

Volgens de formule ((M -/- R) / M) * 100%, ofwel ((€ 23,68 -/- € 5,62) / € 23,68) * 100% = 76%.

.

7.1Het beroep is gegrond omdat in het bestreden besluit ten onrechte geen rekening is gehouden met de beperking van beoordelingspunt 2.11.1. De rechtbank vernietigt daarom het bestreden besluit. De rechtbank neemt met toepassing van artikel 8:72, derde lid, aanhef en onder b, van de Algemene wet bestuursrecht nu zelf een beslissing en bepaalt dat de beperking van beoordelingspunt 2.11.1 (inclusief de toelichting uit overweging 4.3) aan de FML wordt toegevoegd.

7.2Omdat het beroep gegrond is, moet het UWV het griffierecht aan eiser vergoeden en krijgt eiser een vergoeding voor zijn proceskosten. Het UWV moet de proceskostenvergoeding betalen. De vergoeding is met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht als volgt berekend. Voor de rechtsbijstand door een gemachtigde krijgt eiser een vast bedrag per proceshandeling. De gemachtigde heeft een beroepschrift ingediend en heeft aan de zitting van de rechtbank deelgenomen. In beroep heeft elke proceshandeling een waarde van € 837,00. Omdat de zaak een neutraal gewicht heeft is op deze waarde de factor 1,0 toegepast.