Per 1 maar start Daan Korsse als advocaat bij ENVIR advocaten. Daan is gespecialiseerd in het Omgevingsrecht en is in 2015 gepromoveerd aan de Universiteit Utrecht op het proefschrift “Ruimtelijke ordening op niveau”. Hij werkte voor zijn overstap bij Van der Feltz advocaten in Den Haag. In een interview met Daan vertelt hij over zijn werk, de grootste uitdagingen binnen het domein, en zijn visie op de huidige ontwikkelingen.
Het leuke aan de advocatuur in het omgevingsrecht, is de veelzijdigheid. Vaak gaat het om maatschappelijk relevante initiatieven of ontwikkelingen waarbij overheden, initiatiefnemers en burgers zijn betrokken. Je begeeft je op het grensvlak tussen politiek en recht. Dat vraagt veel van je inhoudelijke kennis en je vaardigheden op persoonlijk vlak. Dat maakt het werk zeer uitdagend.
Er is veel behoefte aan kennis over het omgevingsrecht. Dat biedt mooie kansen, bijvoorbeeld het geven van onderwijs en het schrijven van publicaties. Zo neem ik maandelijks een podcast op waarin de actualiteiten in het omgevingsrecht en de recente jurisprudentie worden besproken. Vanuit mijn achtergrond als onderzoeker en docent aan de Universiteit Utrecht vind ik dat ontzettend leuk, maar het is wel een uitdaging om hierin een balans te vinden.
De grootste ontwikkeling binnen het omgevingsrecht is natuurlijk de komst van de Omgevingswet. Daar heb ik een dubbel gevoel bij. Positief vind ik dat een poging wordt gedaan om het omgevingsrecht te stroomlijnen. Naar mijn mening kunnen we er niet omheen dat het momenteel te ingewikkeld is. Dat leidt in de praktijk tot problemen bij de toepassing die afleiden van de inhoudelijke discussies waar het werkelijk om gaat. Maar ik maak me ook zorgen over bepaalde keuzes die in de wet worden gemaakt. Zo lijkt het mij voor initiatiefnemers van ontwikkelingen negatief dat veel doorslaggevende beslissingen over een project kunnen worden doorgeschoven naar de vergunningverlening in een concreet geval.
Wat ik jammer vind is dat het publieke debat over de Omgevingswet nogal zwart-wit kan zijn, zonder ruimte voor nuance. Het lijkt soms dat je óf van mening moet zijn dat de Omgevingswet nergens een oplossing voor biedt en dat het wetgevingsproject moet worden stopgezet, óf dat de huidige wetgeving in alle opzichten onwerkbaar en hopeloos verouderd is. Zelf denk ik dat de waarheid in het midden ligt.
Iets compleet anders. Waarschijnlijk een vak waarin je met je handen werkt, zoals schilder of meubelmaker. Dat vind ik geweldig om te doen. Ik heb veel bewondering voor mensen die dingen kunnen maken en zou dat zelf ook graag kunnen.
