"In de rubriek 'In gesprek met een beweger' stelt Omgevingsweb enkele vragen aan professionals die recent van baan zijn gewisseld of gepromoveerd zijn binnen het omgevingsdomein. Deze keer spreken we Laura van Moorsel, die onlangs de overstap maakte naar advocatenkantoor Kennedy Van der Laan. Waarom koos zij voor deze functie, welke uitdagingen ziet zij als advocaat en wat inspireert haar?"
Als advocaat ben je onder andere bezig met het oplossen van problemen van anderen. Je krijgt het vertrouwen van cliënten. Het creatief bezig zijn en naar oplossingen zoeken maakt het werk ontzettend veelzijdig. Dat maakt het mijns inziens ook zo leuk! Geen dag is hetzelfde, waardoor ik elke dag met veel plezier aan de slag ga. Verder vind ik het mooie aan het bestuursrecht dat het heel breed is, ook al heb je dat vaak niet eens door. Het ene moment procedeer je over een omgevingsvergunning om af te wijken van een bestemmingsplan en het andere moment adviseer je over een subsidie voor culturele activiteiten. Juist deze veelzijdigheid geeft mij enorm veel energie.
Als kind had ik altijd al een gevoel voor rechtvaardigheid. Als advocaat ben jij diegene die ervoor zorgt dat iets of iemand geen onrecht wordt aangedaan. Het klinkt een beetje nevelig, maar daar ligt mijns inziens voor een advocaat de grootste uitdaging: samen met je cliënt deze onrecht bestrijden in een procedure, het ook durven te vertellen wanneer deze onrecht er niet is en het adviseren om enige vorm van onrecht te voorkomen. Ik denk dat dit de belangrijkste uitdagingen zijn om als advocaat het verschil te maken.
Ik heb ook bestuurskunde gestudeerd. Het grensvlak van beleid, bestuur en organisatie vind ik enorm boeiend. Ik sluit niet uit dat mijn andere beroep ergens in de beleidsadvisering zou zijn. Verder mis ik mijn vroegere bijbaan als zeilinstructrice in Friesland ontzettend, met name het didactische aspect. Het is niet ondenkbaar dat ik ook hier iets mee had gedaan.
Neelie Kroes, in mijn ogen de ultieme bewindsvrouw die nooit bang was om de gebaande paden te verlaten. Uitzonderlijk hoe deze vrouw haar tijd vaak vooruit was. Het boek ‘Neelie – brave meisjes schrijven zelden geschiedenis’ moet iedere jonge vrouw gelezen hebben.
‘Grand Hotel Europa’ van Ilja Leonard Pfeijffer, een steengoede roman over de Europese identiteit en de uitverkoop van de Europese cultuur. Hij bespreekt het toenemende massatoerisme (“Toerisme vernietigt waardoor het wordt aangetrokken”). Verder gaat hij in op het verhaal van de asielzoekers, ook op zoek naar Europa, maar niet om geld uit te geven maar om geld te zoeken. Rond deze kernen spelen verschillende subplots zich af, echt een enorme aanrader.
