Eén geheel vormende zelfdragende dakconstructie leidt niet snel tot ""in architectonisch opzicht ondergeschikt aan hoofdgebouw

In veel bestemmingsplannen wordt een aanbouw gedefinieerd als een gebouw dat als afzonderlijke ruimte aan het hoofdgebouw is gebouwd waarmee het in directe verbinding staat. Tevens moet het gebouw in architectonisch opzicht ondergeschikt zijn aan het hoofdgebouw.

Deze bepaling is van belang om het oppervlakte aan aan- en uitbouwen te kunnen bepalen aangezien dit vaak aan een maximum m2 gekoppeld is. Of bijvoorbeeld bij het berekenen van de maximale inhoudsmaat van het hoofdgebouw.

Weinig discussie zal de afzonderlijke ruimte die in directe verbinding staat met het hoofgebouw geven. Dat kan bijvoorbeeld een garage zijn die middels een binnendeur met het hoofdgebouw verbonden is. Veel meer discussie geeft de voorwaarde dat het gebouw in architectonisch opzicht ondergeschikt moet zijn aan het hoofdgebouw.

Raad van State heeft op 15 februari 2012 weer wat meer duidelijkheid gegeven en oordeelt in tegenstelling tot de voorzieningenrechter dat in het volgende geval geen sprake is van een aanbouw:

Anders dan de voorzieningenrechter heeft overwogen, leidt de omstandigheid dat de garage van een afzonderlijk puntdak is voorzien, dat dit dak lager is dan de andere dakdelen, en dat de garage verder naar achteren is gelegen dan de rest van de voorgevel, niet tot een ander oordeel, nu het dak van de garage overgaat in het dak van de achterzijde van het gebouw en daarmee een geïntegreerd geheel vormt, deze achterzijde eveneens van een afzonderlijk dakgedeelte is voorzien, en de woning als geheel zich kenmerkt door hoogteverschillen en in- en uitspringende gedeelten. Hierbij wordt mede in aanmerking genomen dat, naar [appellant sub 1] ter zitting onweersproken heeft gesteld, de woning wordt overdekt met een één geheel vormende zelfdragende dakconstructie.

Lees hier de volledige uitspraak