In deze zaak gingen [appellanten] in beroep tegen het in 2022 vastgestelde bestemmingsplan ‘Herinrichting Uitkijkpunt Huls’ van de gemeente Simpelveld, dat de ontwikkeling van een uitkijkpunt en horecagelegenheid op het Hulsveld mogelijk maakt. Appellanten uitten vooral zorgen over de negatieve impact van de horeca op hun woon- en leefklimaat. De Afdeling bestuursrechtspraak oordeelde dat het nieuwe plan onterecht de regels van voorgaande bestemmingsplannen heeft overschreven, waardoor weliswaar de verbeelding van het originele plan behouden bleef, maar de daarbij behorende regels niet meer van toepassing waren. Deze rechtsonzekerheid leidt tot de vernietiging van het besluit. Daarbij wordt de gemeente Simpelveld veroordeeld tot vergoeding van de gemaakte proceskosten en griffierecht. Bovendien wijst de Afdeling erop dat een eventueel nieuw besluit moet voldoen aan de eisen van de (nieuwe) Omgevingswet.
Ten tijde van de vaststelling van het bestemmingsplan ‘Herinrichting Uitkijkpunt Huls’ in 2022, gold nog de Wet ruimtelijke ordening (Wro). Volgens deze wet moet een bestemmingsplan zowel uit een verbeelding (kaart) als regels bestaan. Samen bepalen die wat op een bepaald perceel wel en niet mag.
In deze zaak heeft de gemeenteraad van Simpelveld:
Een nieuw plan vastgesteld dat wel de verbeelding overnam, maar de bijbehorende regels uit het oude plan vervielen, zonder ze adequaat te vervangen.
Dit leidde tot rechtsonzekerheid, omdat onduidelijk was welke regels nu golden voor het gebied.
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State benadrukt dat een consistent en volledig planologisch regime essentieel is voor burgers om hun rechten en plichten te kennen. Het zonder rechtsgeldige regels opnemen van een bestemming is dus in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel, een algemeen beginsel van behoorlijk bestuur.
Hoewel het plan in 2022 is vastgesteld onder de Wro, wijst de Afdeling ook nadrukkelijk op de komst van de Omgevingswet, die op 1 januari 2024 in werking is getreden.
De Afdeling stelt dat bij een eventuele hernieuwde vaststelling van het plan:
Deze moet voldoen aan de systematiek en vereisten van de Omgevingswet, met name op het gebied van integrale benadering, participatie en rechtszekerheid.
Onder de Omgevingswet is het omgevingsplan de opvolger van het bestemmingsplan. Dit plan moet:
Integraal zijn (alle fysieke leefomgevingsaspecten meenemen);
Duidelijke, digitale regels bevatten; en
goed worden gemotiveerd, mede op basis van participatie.
Tot slot zijn er ook enkele procesrechtelijke gevolgen:
De gemeente Simpelveld is veroordeeld tot vergoeding van de proceskosten en het griffierecht, zoals bepaald in het Besluit proceskosten bestuursrecht (Bpb).
Dit is standaard wanneer een appellant in het gelijk wordt gesteld en de overheid ongelijk krijgt in een bestuursrechtelijke procedure.
