In een Nijmeegse zaak heeft de Afdeling een uitspraak gedaan waarin de vraag aan de orde komt of een beroep op archeologische beschermingsregels in een omgevingsplan strandt op relativiteit. De zaak betreft een handhavingskwestie, waarin een omwonende (onder andere) aanvoert dat voor het aanleggen van de fundering van een vergunde aanbouw vanwege de archeologische bestemming een omgevingsvergunning nodig is.
De Afdeling overweegt dat de betreffende planregel strekt tot behoud en bescherming van de archeologische waarden van de gronden en dat het behoud en de bescherming van archeologische waarden een algemeen belang is. De rechtbank heeft terecht overwogen dat die norm in dit geval kennelijk niet strekt tot bescherming van de belangen van appellant en dat het voor hem gaat om de ruimtelijke uitstraling van de aanbouw op zijn perceel. Naar het oordeel van de Afdeling zijn de belangen van appellant ook niet verweven met de belangen tot bescherming waarvan de planregel strekt. Zie AbRvS 26 februari 2025, ECLI:NL:RVS:2025:743.
