Bestemmingsplan met verbrede reikwijdte

Appellanten betogen dat planvoorschrift 9.2, lid d in strijd is met artikel 3:2 van de Awb en het rechtszekerheidsbeginsel. Het planvoorschrift luidt als volgt:

"Het is verboden om zonder bestemmingsplanactiviteitvergunning een nieuwe activiteit te starten of een nieuwe voorziening te realiseren, tenzij er sprake is van een activiteit als genoemd in artikel 9.3. De bestemmingsplanactiviteitvergunning wordt alleen verleend voor de activiteiten genoemd in artikel 9.1 en wordt voor die activiteiten verleend als de aanvraag voldoet aan het onderstaande beoordelingskaders:

[…]

d. Ruimtelijk Functioneel Kwaliteitskader

1. de bebouwing dient te voldoen aan de spelregels en richtlijnen van de afzonderlijke sfeergebieden, waarbinnen de ontwikkeling ligt, die in het Ruimtelijk Functioneel Kwaliteitskader (Bijlage 3 van de planregels) worden omschreven."

De Afdeling stelt vast dat in de verbeelding aan twee locaties binnen het plangebied een maximaal toegestane bouwhoogte van 40 m is toegekend. Verder stelt de Afdeling vast dat in planvoorschrift 9.2, lid d geen open normen staan die met een beleidsregel moeten worden uitgelegd. In de planregeling is bepaald dat moet worden voldaan aan het RFK. In het RFK worden per type gebied binnen het plan enkele bebouwingsmogelijkheden beschreven. Met het op deze wijze toedelen van functies aan locaties is weliswaar niet steeds op voorhand duidelijk welk specifieke bebouwing op een specifieke locatie wordt toegestaan, maar wordt wel de toegestane bebouwing beschreven en in zoverre ook beperkt. Hoewel de Afdeling begrijpt dat deze wijze van planologie op voorhand minder zekerheid en duidelijkheid biedt dan de wijze waarop gewone bestemmingsplannen werden vormgegeven, ziet de Afdeling geen aanknopingspunten voor het oordeel dat de raad het bestemmingplan niet mocht vaststellen. Zie voor de details AbRvS 3 december 2025, ECLI:NL:RVS:2025:5851.