Uit de uitspraak van 17 februari 2025 (ECLI:NL:RBOBR:2025:795) van de Rechtbank Oost-Brabant volgt dat de heffingsambtenaar niet langer bevoegd is om langs publiekrechtelijke weg legeskosten in rekening te brengen, zodra en voor zover over de kosten voor de verrichte gemeentelijke diensten een anterieure overeenkomst over grondexploitatie (als bedoeld in art. 6.24 Wet ruimtelijke ordening, “Wro”) is gesloten.
Voor het in behandeling nemen van de aangevraagde omgevingsvergunning had de heffingsambtenaar op grond van de lokale legesverordening aan de aanvrager een legesaanslag gestuurd. Die aanslag zag, kort gezegd, enerzijds op de kosten voor de planologische beoordeling en begeleiding van diens bouwinitiatief (“RO-deel”) en anderzijds op de bouwtechnische beoordeling van de aanvraag. Kort daarvoor hadden aanvrager en gemeente evenwel een anterieure grondexploitatieovereenkomst gesloten, onder meer over het verhalen van de met de behandeling van de aanvraag gemoeide planbegeleidingskosten. In beroep is in geschil in hoeverre de heffingsambtenaar de kosten voor het behandelen van de vergunningaanvraag via een legesaanslag in rekening mocht brengen. De rechtbank overweegt dat net het sluiten van de overeenkomst de kosten langs privaatrechtelijke weg worden verhaald op grond van afdeling 6.4 Wro. De rechtbank stelt vast dat het bij de leges-aanslag voor het RO-deel in dit geval om dezelfde diensten gaat als de kosten voor de diensten in de overeenkomst (waarbij volgens de tekst van de overeenkomst aansluiting is gezocht bij de leges zoals deze voor de betreffende diensten zijn vastgesteld in de legesverordening). Naar het oordeel van de rechtbank is met het sluiten van de anterieure grondexploitatieovereenkomst de bevoegdheid van de heffingsambtenaar tot het heffen van leges voor het RO-deel komen te vervallen. Zelf voorziend in de zaak (art. 8:72, derde lid, Awb) mindert de rechtbank de aanslag met het RO-deel tot het bedrag dat met de bouwtechnische beoordeling is gemoeid.
