Aan initiatiefnemer is een omgevingsvergunning verleend voor de aanleg van een wadi. De wadi zou een capaciteit van ruim 200 m³ hebben en bestaan uit een terreinverlaging van 20 tot 40 centimeter met flauwe taluds rondom. De wadi heeft een afmeting van 57 meter bij 36 meter. Het perceel heeft de bestemming “Natuur” in het omgevingsplan en er gelden diverse gebiedsaanduidingen. Een omwonende kan zich hiermee niet verenigen en dient een verzoek om voorlopige voorziening in.
De voorzieningenrechter stelt in de eerste plaats vast dat op basis van het bestreden besluit en de daaraan gehechte onderbouwing onduidelijk is waar de wadi precies komt te liggen. In de onderbouwing is een projectgebied aangewezen. Dit gebied heeft een grotere oppervlakte dan de wadi zelf. Er zijn meerdere schetsen in de onderbouwing van de wadi, maar die zijn niet duidelijk. Ook is niet duidelijk hoe diep de wadi wordt. Er wordt weliswaar een bandbreedte van 20 tot 40 centimeter aangegeven, maar de gemiddelde hoogte van het maaiveld in het projectgebied is niet overal gelijk. Verder is niet goed aangegeven waar de afgegraven grond zal komen te liggen en met hoeveel centimeter op deze plek wordt opgehoogd.
De voorzieningenrechter is van oordeel dat het college in het bestreden besluit had moeten aangeven door middel van voorschriften of gewaarmerkte tekeningen waar de wadi komt te liggen, hoe diep de wadi wordt en met hoeveel centimeter en op welke plek de omliggende gronden worden opgehoogd.
Daarnaast oordeelt de voorzieningenrechter dat participatie meer is dan enkel informeren. Participeren is in ieder geval een poging tot een goed gesprek dan wel om voorafgaand aan de aanvraag input van betrokkenen op te halen. Daarvan was hier geen sprake. Volgens de voorzieningenrechter kan het informeren van verzoeker voor indiening van de aanvraag niet worden gezien als participatie.
Gelet op onder meer de onzekerheden over de locatie wordt de omgevingsvergunning geschorst.
Rb. Oost-Brabant 29 augustus 2025, ECLI:NL:RBOBR:2025:5437
