De rechtspraak, waarbij wordt geaccordeerd dat er sprake is van een dwingende reden van groot openbaar belang én dat er geen alternatieve oplossingen voorhanden zijn, is vrijwel per definitie het signaleren waard. De ontheffing van de verboden van de Wnb (oud) hebben in deze zaak betrekking op werkzaamheden op vier locaties voor de soorten heikikker, rugstreeppad, platte schijfhoren, ringslang, wezel en hermelijn. Het gaat om de nieuwe woonwijk "Weespersluis" met 2750 woningen en bijbehorende voorzieningen en ontsluitingen.
Procedureel gaat hier nog niet alles goed. Ten behoeve van de bouw van de woonwijk zijn meerdere ontheffingen op grond van de Wnb verleend.
Ook is een veegontheffing verleend, die voorziet in een aanvullende ontheffing. Het college heeft alle bepalingen, voorschriften en beperkingen verbonden aan de totaalontheffing van toepassing verklaard op de in de veegontheffing genoemde locaties.
Volgens appellant heeft de rechtbank in eerste instantie niet onderkend dat de veegontheffing ten onrechte op vijf en niet op vier locaties ziet. Dit projectgebied ten zuiden van de transitiestrook woningbouw wordt permanent onttrokken aan beschermde diersoorten, terwijl de aanvraag en de beoordeling door het college daar niet op zagen.
De Afdeling oordeelt dat het college buiten de grondslag van de aanvraag is getreden. Noch in de aanvraag, noch in de uitgevoerde quickscans ten behoeve van de aanvraag worden de gronden ten zuiden van de transitiestroken woningbouw genoemd, zodat deze gronden ook niet zijn beoordeeld. De enkele zin dat het uiteindelijk de bedoeling is dat er een ontheffing is voor alle gronden binnen de rode grenzen op een tekening, is onvoldoende om te worden gezien als een rechtens relevante aanvulling op de aanvraag. De veegontheffing heeft dus geen betrekking op de transitiestrook.
