In Middelburg spelen ontwikkelingen rondom de woningbouwprojecten Mortiere, fasen 9B, 9D en 9E. [appellant] maakte bezwaar tegen de verleende omgevingsvergunningen, omdat hij vreesde dat de projecten negatieve gevolgen voor zijn perceel zouden hebben, met name op het gebied van waterhuishouding.
Bij de beoordeling van de beroepen heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State allereerst vastgesteld dat overgangsrecht van toepassing is. Omdat de vergunningaanvragen zijn ingediend vóór de inwerkingtreding van de Omgevingswet, blijft het oude recht – de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) – van kracht.
Vervolgens heeft de Afdeling de beroepen van [appellant] ongegrond verklaard. De verleende omgevingsvergunningen voor de woningbouwprojecten blijven daarmee in stand.
Volgens [appellant] zouden de vergunningen onvoldoende maatregelen bevatten om negatieve hydrologische gevolgen – zoals wateroverlast of grondwaterproblemen – voor zijn perceel te voorkomen. De Afdeling oordeelt dat dit niet het geval is. De aan de vergunningen verbonden voorschriften, gebaseerd op deskundige rapportages van Arcadis en BZIM, zijn voldoende om te waarborgen dat de in de uitwerkingsplannen opgenomen voorwaardelijke verplichtingen worden nageleefd.
Daarnaast benadrukt de Afdeling dat de bescherming van het perceel van [appellant] gewaarborgd blijft, mede door het zorgvuldig beheer en onderhoud van de voorzieningen, dat via de vergunningen juridisch afdwingbaar is. De uitspraak sluit aan bij eerdere rechtspraak over soortgelijke situaties.
