Het gaat in deze zaken om het gebruik van het perceel aan de [adres] in [plaats] . In zaak 24/8271 komt eiser op tegen de weigering van het college om handhavend op te treden tegen het gebruik van het perceel door vergunninghouder en het hebben van een tuinhek. In zaak 25/3819 komt eiser op tegen de verlening van een omgevingsvergunning voor het gebruik van het perceel in strijd met het bestemmingsplan en het hebben van een tuinhek.
Zoals de rechtbank in zaak 24/8271 heeft overwogen is het gebruik van het perceel toegestaan onder het bestemmingplan. Het college heeft voor het gebruik dan ook ten onrechte een vergunning voor een buitenplanse omgevingsactiviteit (BOPA) verleend. In zoverre slaagt het beroep.
Voor wat betreft het tuinhek ging het om een vergunningplichtige activiteit, die is toegestaan onder artikel 10.2.2 onder c van het bestemmingsplan. Vergunninghouder heeft daarvoor een omgevingsvergunning aangevraagd. Op grond van artikel 8.0a, eerste lid, Besluit kwaliteit leefomgeving (Bkl), was in dit geval de enige mogelijke beslissing van het college het verlenen van een omgevingsvergunning voor een omgevingsactiviteit. Het college heeft bij de beslissing op bezwaar de omgevingsvergunning terecht in stand gelaten voor zover die ziet op het tuinhek, zij het dat die vergunning ten onrechte als vergunning voor een buitenplanse omgevingsplanactiviteit is verleend.
Omdat de rechtbank heeft geoordeeld dat het gebruik van het perceel door vergunninghouder is toegestaan onder de bestemming ‘Groen’, behoeven in deze zaak de beroepsgronden geen bespreking die uitgaan van strijdigheid met het bestemmingsplan. Dit zijn de beroepsgronden waarin eiser stelt dat de motivering van het college over een evenwichtige toedeling van functies aan locaties het bestreden besluit niet kon dragen.
Het beroep is gegrond. Het bestreden besluit wordt vernietigd, voor zover dat ziet op het in stand laten van de omgevingsvergunning voor het gebruik van het perceel (de BOPA, YS).
