Met de besluiten heeft het college aan verzoekster (preventieve) lasten onder dwangsom opgelegd in verband met het huisvesten van kamerbewoners in de woningen (een overtreding van het omgevingsplan: art. 5.1, lid 1, onder a, Omgevingswet in samenhang met de Parapluherziening Wonen en parkeernormen).
Op grond van art. 5:7 Awb kan een herstelsanctie worden opgelegd zodra het gevaar voor de overtreding klaarblijkelijk dreigt. Daarvoor is het dus niet noodzakelijk dat er reeds een overtreding is geconstateerd. Het college heeft er op zitting op gewezen dat [naam] op een hoorzitting van de commissie bezwaarschriften van 23 september 2025 in een andere zaak heeft verklaard dat de panden aantrekkelijk waren, dat er al een pand werd verhuurd en dat hij dacht daar iets mee te kunnen verdienen en het dichtbij grote werkgevers in Alblasserdam zat. Verzoekster heeft dit niet bestreden.
Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft het college gelet op de eerdere overtredingen bij andere woningen in de straat die eigendom zijn van verzoekster en hetgeen verzoekster op de genoemde hoorzitting over het voorgenomen gebruik van de woning aan de [adres 2] een preventieve last onder dwangsom mogen opleggen.
Verzoekster betoogt dat het college verzoekster ten onrechte niet in de gelegenheid heeft gesteld om een zienswijze in te dienen. Er is anders dan het college stelt geen sprake van gelijksoortige (vermeende) overtredingen, omdat het om verschillende juridische grondslagen gaat.
Op grond van art. 4:8, lid 1 Awb stelt een bestuursorgaan voordat het een beschikking geeft waartegen een belanghebbende die de beschikking niet heeft aangevraagd naar verwachting bedenkingen zal hebben, die belanghebbende in de gelegenheid zijn zienswijze naar voren te brengen. Op grond van art. 4:11 Awb kan het bestuursorgaan hiervan onder meer van afzien indien de vereiste spoed zich daartegen verzet.
Vaststaat en niet in geschil is dat het college verzoekster voorafgaand aan het bestreden besluit niet in de gelegenheid heeft gesteld om een zienswijze in te dienen. De voorzieningenrechter ziet in hetgeen verzoekster heeft aangevoerd geen aanleiding om het bestreden besluit te schorsen.
Het college heeft desgevraagd op zitting toegelicht dat het gelet op de mate van overlast voor belanghebbende met spoed is overgegaan tot handhaving. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft het college toepassing van art. 4:8, lid 1 Awb om die reden achterwege mogen laten.
