De ABRvS deed op 19 juni 2024, ECLI:NL:RVS:2024:2505 weer een uitspraak over de vraag of er sprake is van één inrichting in de zin van de Wm. Artikel 1.1, vierde lid Wm bepaalde dat als één inrichting worden beschouwd de tot eenzelfde onderneming of instelling behorende installaties die onderling technische, organisatorische of functionele bindingen hebben en in elkaars onmiddellijke nabijheid zijn gelegen.
De Afdeling zal de vraag beantwoorden of het acculaadstation en het hotel gezamenlijk moeten worden beschouwd als één inrichting, zodat het college naast het geluid van het acculaadstation en de opladende auto’s ook het geluid dat afkomstig is vanaf het hotel had moeten betrekken bij het onderzoek naar aanleiding van het verzoek tot handhaving. Omdat de grenswaarden uit artikel 2.17 van het Activiteitenbesluit normen vormen voor een inrichting, moet het geluid vanaf de hele inrichting worden beoordeeld. De vraag of ook rekening moet worden gehouden met het geluid van het hotel omdat sprake is van één inrichting, maakt dus deel uit van de toepassing van de betrokken norm. Dat het handhavingsverzoek alleen ging over het geluid afkomstig van het acculaadstation, zoals de rechtbank overwoog, kan dus geen reden zijn om de vraag of sprake is van een inrichting niet te beantwoorden. In de vraag of het acculaadstation teveel geluid produceert zit namelijk al ingebakken de vraag of het laadstation en het hotel een inrichting zijn. De rechtbank heeft deze vraag dus ten onrechte niet beantwoord.
Op grond van artikel 1.1, vierde lid, van de Wet milieubeheer, zoals deze luidde op het tijdstip dat relevant is, worden als één inrichting beschouwd de tot eenzelfde onderneming of instelling behorende installaties die onderling technische, organisatorische of functionele bindingen hebben en in elkaars onmiddellijke nabijheid zijn gelegen. In dit geval liggen het hotel met parkeerplaats en het acculaadstation weliswaar in elkaars onmiddellijke nabijheid, maar behoren zij naar het oordeel van de Afdeling toch niet tot dezelfde inrichting.
Het hotel en het acculaadstation hebben geen technische, organisatorische of functionele binding met elkaar. Onderhoud en exploitatie van het acculaadstation zijn gescheiden van het onderhoud en de exploitatie van het hotel met het parkeerterrein. Princeville, de exploitant van het hotel, stelt enkel de locatie beschikbaar aan de exploitant van het acculaadstation tegen een vergoeding.
[appellant sub 3] betoogt dat er sprake is van één inrichting omdat de auto’s die worden opgeladen op het parkeerterrein van het hotel staan en het terrein wordt onderhouden door de onderneming die het hotel exploiteert. Verder maken personen die een auto opladen ook gebruik van de faciliteiten van het hotel. Maar deze omstandigheden zijn onvoldoende om te concluderen dat er sprake is van een zodanige organisatorische, functionele en technische binding dat het acculaadstation en het hotel tezamen een inrichting zijn.
Dit betekent dat het college terecht alleen het geluid van het acculaadstation en de opladende auto’s bij het onderzoek heeft betrokken. Het betoog van [appellant sub 3] slaagt niet.
YS: onder de Omgevingswet is afscheid genomen van het begrip ‘inrichting’ (en het leerstuk of sprake is van één inrichting). Onder de Omgevingswet en het Besluit activiteit leefomgeving (Bal) wordt gewerkt met het nieuwe begrip ‘milieubelastende activiteit’, dat in de bijlage bij artikel 1.1 Omgevingswet wordt gedefinieerd als: activiteit die nadelige gevolgen voor het milieu kan veroorzaken, niet zijnde een lozingsactiviteit op een oppervlaktewaterlichaam of een lozingsactiviteit op een zuiveringtechnisch werk of een wateronttrekkingsactiviteit.
In het Bal worden mileubelastende activiteiten aangewezen die al dan niet vergunning- of meldingplichtig zijn. Ook worden in het Bal voor verschillende branches algemene regels gesteld voor diverse milieubelastende activiteiten.
