De rechtbank Midden-Nederland heeft op 5 november 2025 een interessante uitspraak gedaan over de weigering van een aanvraag omgevingsvergunning BOPA.
Eiseres wilde aan haar woning een aanbouw realiseren. De gewenste aanbouw aan de voorzijde van de woning is buiten het bouwvlak gepland en is daarom in strijd met het omgevingsplan. Daarom heeft eiseres een omgevingsvergunning BOPA nodig voor de gewenste ontwikkeling. Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Utrecht (hierna: het college) heeft met het besluit van 26 augustus 2024 geweigerd de omgevingsvergunning te verlenen. In bezwaar is de weigering in stand gebleven.
Interessant aan deze uitspraak is het procesverloop. De rechtbank heeft het beroep in eerste instantie op 22 augustus 2025 op zitting behandeld. Tijdens die zitting hebben partijen aangegeven bereid te zijn om met elkaar in gesprek te gaan om te verkennen of er misschien andere mogelijkheden zijn om de woning aan de voorzijde uit te breiden. Om die reden is na die zitting niet direct uitspraak gedaan. Op 17 september 2025 heeft het college vervolgens aan de rechtbank laten weten dat de afdeling stedenbouw geen mogelijkheden zag voor uitbreiding van de woning aan de voorzijde en dat er om die reden geen gesprek had plaatsgevonden met eiseres. Eiseres heeft daar nog op gereageerd en de rechtbank heeft vervolgens op 5 november 2025 uitspraak gedaan.
Het procesverloop is interessant, omdat rechtbanken al vaker hebben geoordeeld dat het Bkl een actieve houding vereist van het bestuursorgaan om te onderzoeken of een ontwikkeling mogelijk kan worden gemaakt met een omgevingsvergunning BOPA.[1] Deze uitspraak laat zien dat die verplichting om actief onderzoek te doen naar de mogelijkheden om een omgevingsvergunning BOPA te verlenen niet zo ver gaat dat het college zich niet mag baseren op een zorgvuldig tot stand gekomen deskundigenadvies. De rechtbank concludeert dat het college de aanvraag in redelijkheid heeft mogen weigeren en overweegt daartoe dat het overnemen van een deskundigenadvies in beginsel geen nadere toelichting behoeft. Dit is anders als er een tegenadvies van een andere deskundige is overgelegd, of als er door een van de partijen concrete aanknopingspunten voor twijfel aan de zorgvuldigheid van de totstandkoming van het advies, de begrijpelijkheid van de in het advies gevolgde redenering of het aansluiten van de conclusies daarop naar voren zijn gebracht. Volgens de rechtbank mocht het college zich in dit geval baseren op het advies van de afdeling stedenbouw.
Omdat ook het beroep van eiseres op het gelijkheidsbeginsel niet slaagt, komt de rechtbank tot de conclusie dat de aanvraag om een omgevingsvergunning BOPA terecht is geweigerd.
