Appellanten wonen in de buurt van een bosperceel, op 340 meter afstand. De eigenaresse van het perceel wil de recreatieve mogelijkheden van het bosperceel vergroten. Haar plan voorziet onder meer in het plaatsen van twee picknickbanken en een uitkijkpunt. Voor de realisering van het plan zullen bomen worden gekapt. Appellanten hebben het college van gedeputeerde staten van Overijssel (GS) onder meer verzocht om hiertegen (preventief) handhavend op te treden. GS had dit verzoek afgewezen.
Appellante worden niet-ontvankelijk verklaard, omdat zij geen belanghebbenden zijn. Vaststaat dat appellanten wel zicht hebben op een aantal bomen die gekapt zullen worden. Echter, gelet op de afstand van 340 meter is de Afdeling met de rechtbank van oordeel dat de ruimtelijke uitstraling en feitelijke gevolgen van de kap van een of enkele bomen ter hoogte van het geplande uitkijkpunt voor de woon- en leefsituatie van appellanten dermate gering zijn, dat zij daarvan geen gevolgen van enige betekenis zullen ondervinden. De Afdeling wijst daarbij nog op een eerdere uitspraak waarin een afstand van 100 meter te groot bleek te zijn.
Uit deze uitspraak van de Afdeling blijkt maar weer dat zicht hebben op een verandering in de fysieke leefomgeving niet altijd voldoende is om belanghebbende te zijn. Ook niet als het gaat om het kappen van bomen. Men zal in ieder geval minder dan 100 meter vanaf de te kappen bomen moeten wonen, wil ook sprake zijn van gevolgen van enige betekenis en daarmee belanghebbendheid. 
