Wettelijke beslistermijn en dwangsomregeling niet van toepassing op verzoek om schadevergoeding

Eisers hebben verzocht om een schadevergoeding wegens het handhavend optreden van het college ter beëindiging van de permanente bewoning van een recreatiewoning. Omdat het college na vijf maanden nog niet inhoudelijk op het verzoek had gereageerd, hebben zij het college in gebreke gesteld en vervolgens bij de rechtbank beroep ingesteld wegens niet tijdig beslissen. Bij de rechtbank betogen eisers dat het college een dwangsom is verschuldigd, omdat niet tijdig een beslissing is genomen op het verzoek om schadevergoeding. Daarnaast verzoeken zij de rechtbank om het college te veroordelen in de door hen geleden materiële en immateriële schade als gevolg van het handhavingsbesluit. De rechtbank wijst beide verzoeken af. Volgens de rechtbank zijn de wettelijke beslistermijn van art. 4:13 Awb en de dwangsombepaling van art. 4:17 Awb niet van toepassing op een verzoek om schadevergoeding als bedoeld in art. 8:90, tweede lid, Awb. Uit vaste rechtspraak volgt namelijk dat moet worden aangenomen dat de wetgever niet heeft beoogd gevolgen te verbinden aan het niet of niet tijdig reageren op een verzoek om schadevergoeding door het bestuursorgaan. De wetgever betitelt een schadevergoedingsverzoek als een kennisgeving aan het bestuursorgaan en merkt op dat daaraan geen verdere eisen zijn gesteld en dat het doel ervan is om partijen in de gelegenheid te stellen te overleggen over een oplossing (vgl. de uitspraken van de Centrale Raad van Beroep van 16 juli 2019, ECLI:NL:CRVB:2019:2422 en van 16 juli 2021, ECLI:NL:CRVB:2021:1770). Daarmee is het aan het college gerichte  schadevergoedingsverzoek niet aan te merken als een aanvraag in de zin van art. 4:1 van de Awb, zodat de dwangsomregeling niet van toepassing is. Daarnaast is het volgens de rechtbank mogelijk om een verzoekschrift om schadevergoeding rechtstreeks bij de bestuursrechter voor te leggen als het bestuursorgaan niet binnen acht weken reageert. Het beroep van eisers ten aanzien van het niet tijdig beslissen op het schadevergoedingsverzoek is daarom niet-ontvankelijk.