Artikel 1727

• 1

  Een rechtsvordering gegrond op een overeenkomst tot goederenvervoer over spoorwegen verjaart door verloop van één jaar. De verjaringstermijn bedraagt evenwel twee jaar indien de rechtsvordering:

  • a.

    strekt tot betaling van een door de vervoerder van de geadresseerde geïnd rembours;

  • b.

    strekt tot betaling van de opbrengst van een door de vervoerder verrichte verkoop;

  • c.

    gegrond is op een schade ontstaan uit een handeling of nalaten geschied hetzij met het opzet die schade te veroorzaken, hetzij roekeloos en met de wetenschap dat die schade er waarschijnlijk uit zal voortvloeien;

  • d.

    gegrond is op één van de aan de doorzending voorafgaande vervoerovereenkomsten, in het geval bedoeld in artikel 1576.

• 2

  De verjaring neemt een aanvang bij rechtsvorderingen:

  • a.

    tot schadevergoeding wegens geheel verlies: op de dertigste dag na afloop van de afleveringstermijn;

  • b.

    tot schadevergoeding wegens gedeeltelijk verlies, beschadiging of overschrijding van de aflevering: op de dag van de aflevering;

  • c.

    in alle overige gevallen: op de dag waarop het recht kan worden uitgeoefend.

  De als begin van de verjaringstermijn vermelde dag is nimmer in deze termijn begrepen.

• 3

  Ingeval overeenkomstig artikel 1589 een schriftelijke vordering buiten rechte met de nodige bewijsstukken is ingediend, is de verjaring geschorst tot de dag waarop de vervoerder de vordering schriftelijk afwijst en de bijgevoegde stukken terugzendt. Bij gedeeltelijke erkenning van de vordering begint de verjaringstermijn weer te lopen voor het nog betwiste gedeelte van de vordering. Het bewijs van de ontvangst van de vordering of van het antwoord en van de teruggave van de stukken rust op de partij die zich daarop beroept. Latere vorderingen buiten rechte met dezelfde inhoud schorsen de verjaring niet.