De aanpak van watervervuiling kan van grote waarde zijn bij het voorkomen van toekomstige waterschaarste. Toch ligt de focus vaak op waterkwantiteit. Een groep onderzoekers, waaronder van Wageningen University & Research (WUR), stellen dat waterkwaliteitsbeheer een goedkope manier is om de helft van de toekomstige waterschaarste te verminderen. De onderzoekers publiceerden hun bevindingen in Nature Communications.
Wereldwijde waterschaarste is een van de uitdagingen voor het behalen van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG's). Meer dan de helft van de wereldbevolking leeft namelijk in gebieden waar water beperkt en/of te vervuild is. Dit vormt een uitdaging voor het evenwicht tussen vraag en aanbod van water en veroorzaakt economische risico's voor sectoren die water gebruiken, zoals energie, landbouw, huishoudens en industrie.
De uitdaging is om waterschaarste op een kosteneffectieve manier te bestrijden om te zorgen voor voldoende water van goede kwaliteit om aan de menselijke, ecologische, sociale en economische behoeften te voldoen en duurzame ontwikkeling te ondersteunen.
Maryna Strokal (WUR): ‘Veel onderzoekers richten zich vaak op waterschaarste door alleen naar de waterkwantiteit te kijken en niet naar de kwaliteit. Opties voor waterkwantiteit zijn duurder. Investeren in het verminderen van watervervuiling is kosteneffectief om toekomstige waterschaarste te verminderen. Wij hebben dit bekeken voor het stroomgebied van de Parelrivier in China. Maar soortgelijke lessen kunnen worden getrokken voor andere stroomgebieden die te maken hebben met watervervuiling en waterschaarste.’
Samen met collega's van het International Institute for Applied Systems Analysis en de Universiteit Utrecht integreerde Strokal kennis, indicatoren en modelleringstools. Strokal: 'Met deze nieuwe integratieve aanpak konden we de kosten schatten van het terugdringen van waterschaarste onder verschillende sociaaleconomische en klimaatscenario's voor 2050. We hebben gekeken naar opties voor waterkwaliteitsbeheer, zoals het besparen van kunstmest en het behandelen van afval, en naar opties voor waterkwantiteit, zoals wateropslag en waterbesparende technieken.'
Strokal: ‘Uit de resultaten van het onderzoek blijkt dat de toekomstige waterschaarste in 2050 in de meeste delen van het Parelrivierbekken naar verwachting met een factor vier zal toenemen in het met scenario met een hoge economische ontwikkeling en opwarming van de aarde. De resultaten laten ook zien dat opties voor waterkwaliteitsbeheer de toekomstige waterschaarste op een kosteneffectieve manier kunnen halveren. Onze analyse kan dienen als voorbeeld voor de beoordeling van waterschaarste voor andere sterk onder waterdruk staande en vervuilde rivierbekkens in de wereld en als informatie voor het ontwerp van kosteneffectieve maatregelen om waterschaarste te verminderen.‘
