De stijgende behoefte aan zorggeschikte woningen voor met name ouderen, is ook voor Woonconcept een grote uitdaging de komende jaren. Er zijn ongeveer 700 extra zorggeschikte woningen nodig . De corporatie zet, naast nieuwbouw, ook in op het zorggeschikter maken van bestaand bezit.
Hoeveel van de bestaande woningen en complexen zijn geschikt(er) te maken? De ladder van geschiktheid en de koppeling met uniforme zorgdefinities helpen bij het krijgen van dat inzicht en het nemen van beslissingen.
Omdat de wonen-met-zorg-definities vanuit de woningmarktonderzoeken en de definities van Woonconcept niet naadloos op elkaar sloten, en omdat de hoge supergeschikt-standaard door de vereiste rolstoelgeschiktheid niet altijd haalbaar is, ontwikkelde Van Ittersum de ladder van geschiktheid. De ladder helpt ook om binnen de sector dezelfde taal te spreken als het gaat om zorggeschikte woningen.
De ladder van geschiktheid biedt een kader voor assetmanagement om samen met collega’s afwegingen te maken en beslissingen te nemen.
De ladder bestaat uit 6 treden, elk met eigen fysieke toegankelijkheidskenmerken (rolstoel- of rollatorgeschikt), de ligging ten opzichte van voorzieningen en de aanwezigheid van faciliteiten als zorg en welzijn. Iedere trede benoemt wat er aan maatregelen en beleid kan worden toegepast en hoe de treden zich verhouden tot de definities van ‘toegankelijk en geclusterd wonen’.
Van Ittersum: ‘Op dit moment bereiden we een pilot voor. Een onafhankelijke certificatie instelling gaat 16 complexen bezoeken, inventariseren en aangeven wat de mogelijkheden zijn om ze zorggeschikt(er) te maken. We streven naar toename van het niveau trede 4 en 6 van de ladder, maar er zijn ook complexen waar we blij zijn met verbetering van de geschiktheid op trede 3 en 5.’ Medio volgend jaar volgt een zorgcomplexsessie met betrokken collega’s over de fysieke randvoorwaarden, de kosten-baten en welke gevolgen de opgave heeft voor de toewijzing en instroom.
Vooruitlopend op de uitkomsten van de inventarisatie, voorziet Van Ittersum al enige obstakels in de opgave. Zoals gebrek aan ruimte of eigen grond voor de stalling van scootmobielen. Ook zal een deel van de woningen en complexen niet 100% geschikt zijn voor bewoners met een rollator, laat staan een rolstoel. Er zullen echter altijd wel mogelijkheden zijn om de geschiktheid te verbeteren.
Ook de gemeente speelt een rol in het zorggeschikt wonen van ouderen. Collega Bastiaan Prickartz, assetmanager: ‘We zijn bijvoorbeeld in gesprek met de gemeente Hoogeveen over de geformuleerde opgave in de woonzorgvisie en de ambitie om woonzorgzones te laten ontstaan: we zetten in op prettige woningen voor deze doelgroep waar rekening wordt gehouden met omgeving en voorzieningen, en eventueel zorg.’
Maar niet alleen de gemeente en andere corporaties zijn een partner in het woonzorg-domein. De derde partner is zorg en welzijn. ‘ Wanneer contracten met zorg- en welzijnsorganisaties aflopen, gaan we in gesprek. Want de woning is het fysieke component, maar om langer thuis te kunnen wonen is veel meer nodig. Wat kan ieder betekenen in de opgave? En waar liggen welke risico’s en verantwoordelijkheden?’
‘Het is een dynamisch proces,’ vertelt Van Ittersum. ‘We voeren jaarlijks een check uit: wat is nodig, wat hebben we en welke opgave ligt er (nog)? En iedere keer blijkt weer dat er meer nodig is dan eerder gedacht.’ Prickartz: ‘En daarbij stellen we ons iedere keer de vraag: hoe helpen we de bewoners van de toekomst?‘
