Onlangs bereikten onderhandelaars van het Europees Parlement en de Raad een politiek akkoord over de herziening van de dochterrichtlijnen van Kaderrichtlijn Water (KRW). Een dergelijk akkoord moet worden bekrachtigd voordat het in werking treedt.
Inmiddels is daarin een volgende stap gezet: op 20 oktober stemde de milieucommissie van het Europees Parlement in met dit akkoord. Het akkoord betreft een beperkte herziening van de KRW en dochterrichtlijnen, de Richtlijn Prioritaire Stoffen (RLPS) en de Grondwaterrichtlijn (GWR). De definitieve teksten zijn nu openbaar beschikbaar.
Gewijzigde milieukwaliteitsnormen: voor een aantal bestaande stoffen worden de normen aangescherpt. Voor deze aangepaste standaarden is de deadline 2033. Dit staat los van de bestaande deadlines voor chemische en ecologische waterkwaliteit binnen de KRW die tot en met 2027 doorlopen.
Voor nieuw toegevoegde stoffen, zoals PFAS, pesticiden, bisfenol A en farmaceutische stoffen, gelden normen met een deadline in 2039 (uitstel mogelijk tot 2045).
Normen voor PFAS:
Oppervlaktewater: 4,4 ng/L (som van 25 PFAS in PFOA-equivalenten).
Grondwater: 4,4 ng/L voor de som van 4 PFAS (PFHxS, PFOS, PFOA en PFNA), plus een bredere norm in lijn met de Drinkwaterrichtlijn.
Meer mogelijkheden voor tijdelijke achteruitgang van waterlichamen en sedimentverplaatsing onder strikte voorwaarden.
Verontreinigingen die specifiek aan een bepaald water gebonden zijn, worden voortaan beoordeeld als onderdeel van de chemische waterkwaliteit. En niet langer binnen de ecologische beoordeling. Het ‘one out, all out’-principe blijft, maar lidstaten krijgen meer ruimte om verbeteringen zichtbaar te maken via aanvullende rapportages.
De Unie van Waterschappen vindt het positief dat er nieuwe stappen worden gezet om gevaarlijke stoffen zoals PFAS te normeren. Tegelijkertijd blijft het cruciaal om vervuiling bij de bron aan te pakken, anders blijft het dweilen met de kraan open. Daarom dringt de Unie, samen met Vewin, aan op een Europees verbod op PFAS en op toekomstbestendig toelatingsbeleid bij nieuwe stoffen. De herziening van de Europese wetgeving voor chemische stoffen (REACH) biedt kansen om dit te realiseren. De Unie pleit voor een verbod op stofgroepen zoals PFAS. Zodat het gebruik van de ene soort niet simpelweg wordt vervangen door een andere.
