In Nederland wordt drinkwater van grond- en oppervlaktewater gemaakt. De afgelopen jaren zijn enkele initiatieven uitgeprobeerd om drinkwater van andere bronnen te maken, onder andere vanwege klimaatverandering. Een van die bronnen is regenwater dat via daken en bassins kan worden opgevangen. Het is alleen niet duidelijk in hoeverre dit water aan de drinkwatereisen voldoet.
Volgens het RIVM is regenwater niet schoon genoeg om zo als drinkwater te gebruiken. Het heeft geen constante kwaliteit en moet eerst gezuiverd worden. Ook is de hoeveelheid regenwater die via daken wordt opgevangen, niet genoeg om een gezin het hele jaar voldoende drinkwater te bieden. Dat maakt regenwater meestal niet duurzamer dan het gebruik van grondwater of oppervlaktewater. Het RIVM heeft dit via een literatuuronderzoek uitgezocht.
Het opgevangen regenwater kan bacteriën en virussen bevatten uit de ontlasting van dieren, zoals vogels. Daarnaast kan er lood in zitten uit loden regenpijpen, en pesticiden van landbouwbedrijven in de omgeving. Het is technisch mogelijk om deze verontreinigingen uit het regenwater te halen om het daarna als drinkwater te kunnen gebruiken. Deze zuivering kan wel duur zijn.
Omdat de kwaliteit van regenwater sterk kan verschillen, is het belangrijk om die kwaliteit te meten. Het is alleen lastig om aan te geven waar en hoe vaak dat nodig is om de veiligheid te kunnen garanderen. De kwaliteit van regenwater lijkt het meest op die van oppervlaktewater. Het ligt daarom voor de hand om te beginnen met een meetprogramma zoals dat bestaat voor oppervlaktewater als bron voor drinkwater. Daarnaast is een beter beeld nodig van mogelijke gezondheidsrisico's van schadelijke stoffen in regenwater 'van bron tot kraan'.
Rapport: Regenwater als alternatieve bron voor drinkwater – aandachtspunten voor kwaliteitscontrole
