Vandaag presenteerde Johan Remkes na zijn gesprekken met de vele verschillende betrokkenen zijn advies over de stikstofcrisis in het rapport 'Wat kan wel'. Vogelbescherming is er gematigd positief over, net als de andere natuur- en milieuorganisaties.
De gezamenlijke natuur- en milieuorganisaties Natuur & Milieu, Natuurmonumenten, Milieudefensie, LandschappenNL, de Natuur en Milieufederaties, Vogelbescherming Nederland, SoortenNL en het Wereld Natuur Fonds zijn gematigd positief over het advies van Remkes.
De organisaties zijn blij dat Remkes consistent is met zijn eerdere bevindingen over de noodzaak van een onontkoombare aanpak om de natuur te herstellen. Ze zien echter wel zorgpunten in onder meer het tijdspad richting 2030, omdat er door tussentijdse meetmomenten ruimte kan ontstaan om de doelen uit te stellen. Ook de eventuele uitwerking in een landbouwakkoord brengt het risico op vertraging met zich mee.
De crisis voor de natuur is vanwege het stikstofprobleem zo groot, dat verdere impasse en vertraging nog vele malen desastreuzer zijn. Daarom is snelle wettelijke verankering van het reductiedoel cruciaal. Het is terecht dat Remkes alle sectoren oproept een bijdrage te leveren om het probleem samen op te lossen. Als met deze aanpassingen de stikstofcrisis nu echt aangepakt wordt, is er nog hoop op het redden van natuur in Nederland.
De crisis voor de natuur is vanwege het stikstofprobleem zo groot, dat verdere impasse en vertraging nog vele malen desastreuzer zijn. Daarom is snelle wettelijke verankering van het reductiedoel cruciaal. Het is terecht dat Remkes alle sectoren oproept een bijdrage te leveren om het probleem samen op te lossen. Als met deze aanpassingen de stikstofcrisis nu echt aangepakt wordt, is er nog hoop op het redden van natuur in Nederland.
De neerslag van stikstof is namelijk al decennia lang veel te hoog en we zien de effecten ervan in de natuurgebieden. De vegetatie verandert, insecten nemen af, vogels kunnen minder voedsel vinden en brengen minder jongen groot. Het verdwijnen van tapuit en korhoen is voor een groot deel terug te voeren op stikstof. Maar het gaat niet alleen om een zeldzame soorten. Bosvogels op de Veluwe zoals de koolmees krijgen door kalkgebrek dunne eischalen en de kuikens hebben groeiproblemen. Het hele samenhangende en kleurrijke tapijt van onze natuurlijke systemen is aan het rafelen. Daarbij is stikstof maar één probleem van de veel te intensieve landbouw. Boerenlandvogels als veldleeuwerik en grutto lijden al lange tijd onder de steeds eentoniger graslanden, het vele maaien, de lage waterstanden en bestrijdingsmiddelen.
De urgentie is groot om nu de omslag te maken naar een echt duurzame, natuurinclusieve landbouw waarmee we vele problemen in één keer oplossen en waarmee boeren een goede boterham kunnen verdienen. Er zijn genoeg voorbeelden die laten zien dat het kan, boeren mét natuur.
Dus laten we nu vooral doorpakken. We zijn dan ook blij dat Remkes deze denklijn deelt en aangeeft dat een landbouwtransitie in ons aller belang is. Als natuur- en milieuorganisaties kunnen we niet genoeg benadrukken hoe cruciaal de rol van de grote veevoerbedrijven, chemieconcerns en banken hierbij is, juist ook om boeren perspectief te bieden.
Wat wel kan: Uit de impasse en een aanzet voor perspectief (Johan Remkes)
