Deze week verscheen in het Tijdschrift voor Omgevingsrecht mijn artikel over recente voorstellen om de systematiek van de vestiging en de duur van het publiekrechtelijk voorkeursrecht op een zo ondoordachte manier te wijzigen dat het resultaat naar mijn overtuiging de kwalificatie 'juridisch wangedrocht' verdiende.
De minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening heeft dan ook terecht ingegrepen met een Novelle om een belangrijk deel van die voorstellen terug te draaien. Helaas bevatte de consultatieversie van deze Novelle nog een voorstel voor termijnverruiming, waarover ik mij kritisch heb uitgelaten omdat een deugdelijke onderbouwing daarvoor ontbreekt. Die reactie heb ik eerder op LinkedIn gedeeld. Tot mijn genoegen bleek afgelopen vrijdag uit een persbericht van het ministerie dat de Novelle nu in aangepaste vorm voor advies naar de Raad van State is gezonden. De aanpassing houdt in dat de huidige termijnen voor de gelding van een voorkeursrecht ongewijzigd blijven. Daarmee lijkt dit belangrijke grondbeleidsinstrument weer in rustiger vaarwater terecht te zijn gekomen.
